dinsdag 19 oktober 2010

Even naar Edinburgh

Morgenvroeg vertrek ik voor drie dagen naar het zonnige Schotland. Ik moet om 10 uur op een vergadering zijn, dus dat wordt om half vijf opstaan. De provincie Fryslân werkt vaniut de haven van Harlingen samen in een Europees project met de havens van Göteborg, Bremen, Zeebrugge, Felixstowe en Edinburgh. Zes landen die kennis uitwisselen over havens en intermodaal transport.

Er zijn niet alleen veel boeiende mensen om te ontmoeten, elk land heeft zo ook zijn eigen gewoonten en eigen keuken. Zo rijden de Schotten net als de Engelsen links en ze eten de zogenaamde HAGGIS, een soort met lever en gehakt gevulde schapenmaag. Ze zeggen dat je die geproefd moet hebben. Ik ben benieuwd hoe die zal smaken en zal het jullie laten weten. Ook het bier schijnt bijzonder te zijn, bijna zwart van kleur. Nu maar hopen dat het weer een beetje meezit......

zaterdag 2 oktober 2010

Nieuw kabinet, verkiezingen SWF

Vandaag was de dag: Het CDA congres besloot met een nog net geloofwaardige meerderheid om deel te nemen aan het kabinet Rutte. Inhoudelijk hebben ze best een goed onderhandelingsresultaat gehaald. Als je tenminste van de smaak rechts houdt. Er stonden naar mijn zin net even te weinig punten in waarin aan de zwakkeren in onze maatschappij tegemoet wordt gekomen.

Wel grappig als je het gedoogakkoord leest, want heel veel van de ideologische punten die Wilders daar binnenhaalde, moeten aan de Europese Unie worden voorgelegd. Nou dan weet je het wel. Dat gaat nog heeeeeeeel lang duren. Met een voorstel richting Brussel kan nog van alles gebeuren. En van alle partijen heeft het CDA natuurlijk veruit de beste lijnen naar Brussel, veel beter dan de PVV.

Ik hoop dat het kabinet snel laat zien waar ze voor staat, want over 7 weken gaat Súdwest Fryslân naar de stembus om een gemeenteraad voor deze nieuwe fusiegemeente te kiezen. De 82.000 inwoners van Sneek, Bolsward, Wymbritseradiel, Wûnseradiel en Nijefurd gaan samen een nieuwe gemeente vormen. Ik ben 9 jaar actief in de fractie van Sneek geweest, als lid van de raadscommissie Stadsontwikkeling en Milieu en ik heb dat met veel plezier gedaan. Nu breekt er een nieuwe periode aan, met andere verantwoordelijkheden en veel ambitie. In de komende campagne zal ik in elk geval de persvoorlichting op mij nemen. Een leuk begin van een spannende periode.

maandag 6 september 2010

De formatie-soap.

De laatste week heeft de formatie van een nieuw kabinet zich ontwikkeld tot een soort soap, waarin niet Geert Wilders, maar vooral het CDA een hoofdrol speelt. Het vergt een knap stukje werk van de regisseur om elke dag met een nieuwe invalshoek te komen. de afgelopen weken is die gevonden in de figuur van Minister Ab Klink, een gewaardeerd aanhanger van het christelijk-sociale gedachtengoed. Klink is nu geofferd in het formatieschaakspel, een voor mij onbegrijpelijke zet. En ik ben benieuwd of Verhagen het koningsgambiet echt onder de knie heeft, maar tenzij mij echt iets is ontgaan, heb ik geen reden om daar vertrouwen in te hebben.

De ontwikkelingen binnen het formatiedossier zou ik als CDA-er niet graag op mijn cv hebben staan. Elke dag een nieuwe shockerende wending, hoe lang kun je dat volhouden? Hoe bedenk je steeds weer een spannend scenario? Of zoals Geert Wilders al opmerkte: "Nog twee dissidenten te gaan".

Macht is belangrijk voor een bestuurderspartij en kan makkelijk ontaarden in een broedertwist. Dat is triest. Het CDA gaat rollebollend over straat en kan tegelijkertijd gewoon doorregeren in Nederland. In die zin lijkt het echt vijf voor twaalf te zijn voor de Nederlandse politiek. Heeft Wilders toch nog een punt! Maar waarom loopt hij dan voor zijn verantwoordelijkheid weg en zegt het vertrouwen op? Ach ja, de PVV heeft ook geen oplossing.

Maar hopen dat Rutte nog met iets zinvols komt, langzamerhand heeft die wel een idee gekregen hoe alle Haagse hazen lopen.

woensdag 25 augustus 2010

Henk Drijfhout

Nog steeds op vakantie op de Veluwe (we zijn bij de NEM in Voorthuizen blijven staan) bereikte mij vandaag het bericht dat Henk Drijfhout, de gemeentesecretaris van gemeente Heerenveen plotseling is overleden. Dat was schokkend, want hij was nog maar net 60 jaar. Omdat ik van 1992 tot 2004 bij de gemeente Heerenveen heb gewerkt, heb ik Henk van zeer dichtbij meegemaakt, eerst als mijn sectordirecteur en daarna nog heel even als gemeentesecretaris/algemeen directeur. Ik was in die jaren namens het CNV gekozen als lid van de Ondernemingsraad en het Georganiseerd Overleg en we hebben als OR en MT samen een flinke reorganisatie meegemaakt. Daarbij heb ik Henk leren kennen als een integer mens, recht door zee, waarbij hij regelmatig de confrontatie zocht. Na mijn vertrek bij de gemeente heb ik Henk af en toe nog eens ontmoet bij feestelijke gelegenheden. En dan is daar plotseling een definitieve scheiding. Ik zal Henk nooit meer ontmoeten.

In april schreef ik over André Hommel die toen overleed. Het is erg confronterend als mensen die je goed kent vanuit je werkkring zomaar omvallen en er niet meer zijn. En een realiteit waar ik waarschijnlijk steeds vaker tegenaan zal lopen. Het zal nooit wennen..........
Dag Henk.

woensdag 18 augustus 2010

Thuis in Israël.

Gisteren hebben we samen met onze dochter Sharon het Israëlcentrum in Nijkerk bezocht. Directe aanleiding was de tentoonstelling "Thuis in Israël" die daar deze zomer wordt gehouden. Ik wist niet helemaal wat ik me erbij moest voorstellen, dus ik werd blij verrast door wat ik heb gezien. Een mooi aangeklede zaal met panelen, veel informatie, videoboodschappen van mensen die in Israël wonen en wat leuke dingetjes om zelf te doen, zoals je naam in het Hebreeuws opschrijven. Het was allemaal heel herkenbaar, zeker als je net in Israël bent geweest zoals wij.

Regelmatig zijn er op de expositie Nederlands sprekende Israëli's aanwezig die hun verhaal komen vertellen. Gisteren was het de beurt aan de schrijfster Wiesje de Lange, die in Jeruzalem woont en heel duidelijk haar eigen verhaal neerzette. Opvallend was dat een aantal bezoekers zich niet voor kon stellen dat je als jood dus geen christen bent en ook beslist geen enkele wens hebt om dat te worden. Hetgeen Wiesje heel knap pareerde door staande te houden dat joden en christenen dezelfde G'd hebben en beiden de Messias (Maschiach) verwachten, maar over dat laatste ook een fundamenteel meningsverschil hebben. Zij achtte zich eenvoudig niet bevoegd om ook maar iets van het christendom te vinden en ging elke discussie hierover uit de weg.

De toegangsprijs viel erg mee, het was namelijk gratis en we kregen we er zelfs nog koffie, soep en een mooie DVD bij. Daarop stonden de verhalen van de zeven Israëlische gezinnen. Achtereenvolgend kwamen een kinderarts, een rabbijn, een Ethiopische falasha, een kunstenaarsechtpaar, een legerofficier, een woestijngids en een muzikante aan het woord. Alleen voor de DVD zou je al een omweg naar Nijkerk maken. Meer informatie is te vinden bij Als je een uurtje de tijd hebt is een bezoekje zeker de moeite waard.

maandag 16 augustus 2010

Reveilweek 2010

Zo, de Reveilweken zijn weer voorbij. Fantastisch om te zien hoe jonge mensen zich voorbereiden op een roeping of een bediening. Thema was dit jaar: "De tijd van Elia". Veel jongeren hielden zich bezig met de vraag: Als ik mij beschikbaar stel voor een taak of bediening, hoe herken ik dan dat God mij roept? Een boeiend thema om met 16-jarigen door te praten en te bidden. Er zit een nieuwe generatie leiders aan te komen, die in een maatschappij terecht gaan komen waarin geloven weerstand gaat oproepen. In ons West-europa zie je steeds meer vijandigheid tegenover het Christendom. Verschillen worden nauwelijks meer getolereerd. Daarom ben ik heel blij met deze komende generatie leiders.

donderdag 5 augustus 2010

Rol van het CDA in de formatie

Er wordt deze dagen natuurlijk een hoop over de formatie gevonden en geschreven. Is het nu een minderheidskabinet of een bijzonder meerderheidskabinet? Had Lubbers nu wel of niet het mandaat om dit te laten gebeuren? Enz.

Het lijkt me allemaal minder belangrijk. Om het eens in goed Nederlands te zeggen: What's in a name? De kiezers hebben een ruk naar rechts gemaakt en ze gaan waarschijnlijk krijgen wat ze dachten te willen. Dat is wel jammer voor al diegenen die anders gestemd hadden, maar zo werkt ons systeem nu eenmaal.

Het lijkt er op dat Wilders een paar belangrijke punten gaat dicteren en in ruil daarvoor het CDA en VVD hun gang zal laten gaan. Dat wordt dan vastgelegd in twee overeenkomsten: een regeerakkoord en een gedoogakkoord. Bij die gedachte krijg ik onmiddellijk een visioen. Ik zie in een soort spotprent Verhagen en Wilders naast elkaar staan. Maxime in een lief wit engelenpakje met een aureooltje daarboven en Geert in het zwart met een drietand en rode horentjes. Tussen hun ligt een contract, Maxime staat op het punt te tekenen en verdedigt dat met de woorden: "We agree to disagree".

Welke principes moet een partij, met christelijke wortels als het CDA, laten varen om zo'n overeenkomst aan te gaan? Komt het neer op een hoop boerenslimheid om alle paragrafen zo te formuleren dat ze nietszeggend worden en iedereen daar nog mee uit de voeten kan? Zouden principes nog leidend zijn bij het sluiten van deze overeenkomst, of zouden deze, als het even kan, opzij worden gezet omdat macht belangrijker wordt geacht. Er waren tijden dat ik daar bij het CDA niet van wakker hoefde te liggen, maar die periode ligt al even achter ons. We zullen het zien.

dinsdag 3 augustus 2010

Opening van de 75e Sneekweek

Komende vrijdag is de start van de Sneekweek. Wij zijn dan nog net in Sneek om dat mee te maken, want de volgende dag vertrekken we naar de Reveilweek in Voorthuizen waar we een week tienerleider zullen zijn. We hebben 1e klas plaatsen voor de vlootschouw, maar voor de thuisblijvers is deze vrijdagavond 6 augustus ook live te volgen via de nieuwe webcam aan de Kolk

Deze webcam geeft een prachtig beeld op de Waterpoort, het meest bekende bouwwerk in Sneek, wat uit 1613 stamt. Het beeldmerk van Sneek is een wereldwijd bekend monument wat Sneek met trots uitdraagt en voorafgaand aan de 75e Sneekweek nu ook in de hele wereld real-time te bezichtigen. Via deze webcam kunnen sitebezoekers niet alleen het veelzijdige programma van de Vlootschouw Sneek op vrijdag 6 augustus volgen, de historische Waterpoort en Watertoren aanschouwen, maar het geeft ook een prachtig zicht op de Kolk en de Lemmerwegbrug, zodat sitebezoekers kunnen genieten van talloze vaarbewegingen die zich daar in het watersportseizoen afspelen.

Via deze link vind je ook de andere webcams in Sneek. Wilt je vanaf zaterdag de wedstrijden volgen op de Snitsermar, dan kan dat via de webcams op de starttoren en, tijdens evenementen, op het startschip. En wil je live het hele gebeuren meemaken dan kan ik je een bezoek aan de Jezustent aanbevelen, de tent van de gezamenlijke kerken van Sneek op het Starteiland, waar je altijd gratis koffie kunt krijgen en als je wilt een luisterend oor. Zie ook http://www.jezustent.org

vrijdag 2 juli 2010

Stichting Rhodé.

Vandaag had ik een echte werkdag. Ik heb het regenwater in de tuin afgekoppeld van de riolering en daarvoor een aparte hemelwaterafvoerleiding door de tuin gelegd. Nu wateren de tuin en een deel van het dak af op de gemeentelijke vijver. Goed voor het milieu. Wel zweten trouwens, de thermometer ging ver boven de 25 graden. Na afloop even genieten van de wedstrijd Nederland-Brazilië en nog even later valt het Sneeker Nieuwsblad op mijn mat.

In de krant een halve pagina over Stichting Rhodé, een stichting waar ik secretaris/penningmeester van ben. Samen met een goede vriend zit ik in het bestuur en ons doel is om een kinder-thuis op te richten voor 12 meervoudig gehandicapte kinderen die ook nog eens ademhalingsondersteuning nodig hebben. Daarvoor zijn we in gesprek met andere zorginstellingen en de zorgverzekeraar in deze regio.

Toen Rhodé werd geboren waren haar kansen niet goed. Eigenlijk was er geen hersenactiviteit meetbaar, ze had zware misvormingen aan haar schedel, taaislijmziekte en ze moest ademen via een tracheacanule. Wij noemen haar gehandicapt. Of God dat ook zo ziet, weet ik niet, want ze doet nooit iemand kwaad. Rhodé is nu 8 jaar oud en loopt, tegen alle verwachtingen in zelfstandig door de kamer. Maar het liefst racet ze daar doorheen in haar rolstoel. Ze is erg autistisch en zo zijn wij in contact gekomen met professor Reuven Feuerstein uit Jeruzalem. Hij biedt een methode van mediatie aan, waardoor Rhodé zich heeft kunnen ontwikkelen tot wie ze is. Met deze methode helpen we nu ook andere kinderen met een beperking, zoals ADHD, PDD-NOS, Down, enz.
Prachtig dat er altijd een mogelijkheid is, ook voor deze kinderen, om zich te ontwikkelen.
www.stichtingrhode.nl en www.medirati.nl

zondag 27 juni 2010

Met een kipa veilig door Amsterdam?

Ik heb mij voorgenomen om de volgende keer als ik Amsterdam bezoek mijn kipa te gaan dragen. Je weet wel, dat is zo'n keppeltje, wat onze joodse medemensen vaak op hun hoofd dragen. Ik heb er al jaren eentje op het plankje boven mijn bed liggen, voor speciale gelegenheden.

Nu het in Amsterdam de laatste tijd niet meer veilig is om met een kipa door de straten te lopen, gaat de roep op om lokjoden in te zetten. Daarmee wordt dan een agent in burger bedoeld die met een kipa op door de straten zwerft en zo misschien wel te maken krijgt met agressief gedrag of schimpende opmerkingen. Ik vind dat een fantastisch idee. Ik zie mezelf al als een soort geheim agent de straten afspeuren naar kleine ettertjes die niets beters te doen hebben dan anderen het leven zuur te maken.

En zo verromantiseer ik een serieus probleem. Want als een gelovige zich niet meer op straat kan vertonen vanwege een kruisje, kipa, hoofddoekje, tulband of wat dan ook, dan is er iets goed fout met onze samenleving. En dat wil ik niet. Ik vind al die verschillen juist leuk, ze vormen al 1000 jaar onze westerse samenleving. Ik wil me dat niet laten afnemen, niet door rotjochies en niet door degenen die denken dat de apartheid maar weer moet worden ingevoerd. Ik wil het verschil blijven maken, hoe dan ook.

zaterdag 26 juni 2010

Reveilweek 2010 - Voorbereiding

De Reveilweken 2010 komen er aan. Voor wie niet weet waar ik het nu over heb, dit zijn zomerfamiliekampen georganiseerd door de NEM, een zendingsorganisatie in Voorthuizen. Veel mensen gaan naar zo'n week toe om God te zoeken en/of zichzelf te vinden. Vanochtend hadden wij een voorbespreking over het thema: 'Dit is de tijd van Elia', want wij werken al jaren mee als tienerleiding. Het kamp is een combinatie van studies, activiteiten, samen delen. Vooral God staat hierin centraal. Ik begreep dat we in ook heel veel gaan sporten.

Het thema past wel in deze tijd. Nederland heeft niet zoveel meer met zijn christelijke wortels en eigenlijk wisten we dat ook al lang. Een bevestiging hiervan kwam door de verkiezingsuitslag waar we op een pijnlijke manier met de neus op de feiten zijn gedrukt. Elia had niet zo'n hele mooie boodschap voor zijn tijdgenoten. Hij waarschuwt zijn volk om de nepgoden van die tijd niet na te lopen. Ook in onze tijd bestaan veel nepgoden, waar we op een of andere manier aan vast zitten. Het is goed om eens een week lang samen na te denken over wat belangrijk voor je is. Wat betekent dat voor jou? Welke positie krijgt God in jouw leven?

Wie nog interesse heeft in deze zomerkampen moet even kijken op de site van de NEM, er is nog plaats.

woensdag 23 juni 2010

De (in)formatie als gezelschapsspel.

Het is boeiend om van enige afstand naar het informatieproces te kijken. Rosenthal is nu halverwege zijn tweede week de derde combinatie aan het onderzoeken. Als het niet zo'n serieuze zaak was, zou je er best een TV-soapserie van kunnen maken: DE FORMATIE.

Je neemt een verzameling groeperingen met de meest uiteenlopende standpunten en je zorgt voor een onmogelijke verdeling, zodat er eigenlijk geen meerderheden kunnen ontstaan. Dat is een probleem. En dat probleem is dan precies de bedoeling en wordt vervolgens de opdracht: Zoek zoveel mogelijk combinaties en ga daarna per combinatie verkennen of je toch niet een of ander compromis kunt vinden. Je moet dus gewoon minstens 75 punten halen. Het lijkt er op dat Rosenthal de hierboven beschreven spelregels ergens in een doos op zolder heeft opgeduikeld.

Even kijken welke combinaties mogelijk zijn:

VVD(31) + PVV(24) + CDA(21) = 76 punten
VVD(31) + PvdA(30) + D66(10) + GL(10) = 81 punten
VVD(31) + PvdA(30) + CDA(21) = 82 punten

Deze had Rosenthal dus ook al bedacht. Maar het spel kan oneindig doorgaan, zelfs met het gegeven dat sommige partijen elkaar uitsluiten:

VVD(31) + CDA(21) + GL(10) + D66(10) + CU(5) = 76 punten
VVD(31) + PvdA(30) + GL(10) + CU(5) =76 punten
PvdA(30) + CDA(21) + SP(15) + GL(10) = 76 punten
PvdA(30) + CDA(21) + SP(15) + GL(10) + CU(5) = 81 punten

Ik benijd Rosenthal niet. aan de ander kant zou ik best een dagje met hem willen ruilen. En op één of ander manier kan ik het niet opbrengen om dit spel met de PVV te spelen. O ja, stabiliteit was natuurlijk nog een toegevoegd criterium om het spel extra moeilijk te maken. Wordt die arme Geert wéér buitengesloten.

maandag 21 juni 2010

De bezuinigingen van Ab Klink.

Niet alleen het nieuwe kabinet moet fors bezuinigen, het oude was daar al mee begonnen. Minister Ab Klink werd dit jaar geconfronteerd met een overschrijding van 1,4 miljard euro op het zorgbudget, dus het mes moest er in. Er wordt flink bezuinigd op de AWBZ, de pil, krukken en rollators verdwijnen uit het basispakket. De eigen bijdrage voor logopedie, ergotherapie, fysiotherapie gaan omhoog. Ook de ziekenhuizen en medische specialisten worden niet ontzien en moeten voor honderden miljoenen inleveren. Dat kan ik wel begrijpen, ook in het programma van de ChristenUnie waren we van plan om die kosten te beperken, o.a. door de specialisten rechtstreeks in dienst van het ziekenhuis te nemen.

Vorige week bracht mijn vrouw Nienke een bezoek aan haar reumatoloog. Ze heeft een vrij agressieve vorm van reuma en al vier operaties aan haar handen en polsen achter de rug. De laatste 5 jaren is de reuma eindelijk tot stilstand gebracht dankzij een nieuw en duur medicijn, een zogenaamde biological met de naam Enbrel. Het spul zit in injecties, die zo'n 150 euro per stuk kosten. Het is ook gevaarlijk spul want het houdt je immuunsysteem voor de gek en dat kan af en toe verkeerd uitpakken.

Vorig jaar vlamde de reuma extra op en moest de dosis worden opgehoogd van één naar twee injecties per week. Gelukkig dat de ziektekosten verzekeraar dat betaalt. Na de ingreep van Ab Klink wordt dat anders. Het ziekenhuis heeft ons nu gevraagd om het aantal injecties te verminderen. Er zijn honderden patiënten die het middel gebruiken en dat moet straks allemaal uit het ziekenhuisbudget worden betaald. De specialist beseft heel goed dat door het verminderen van het gebruik van dit middel, het aantal vergroeiingen en dus de invaliditeit in zijn patiëntenbestand zal toenemen. Maar volgens het Ministerie is dat veel goedkoper, want lang niet iedereen zal zich laten opereren......

Zou Ab Klink wel weten wat er uit zijn naam allemaal gezegd wordt?

zaterdag 19 juni 2010

Macht, onmacht en leiderschap

Op mijn verjaardag kreeg ik de zo lang door mij gewenste Jongerenbijbel. Dat is een vrij grote, modern vormgegeven Bijbel met veel kleine commentaren, verwijzingen, overdenkingen en bijschrijfruimte. Vandaag ben ik er in begonnen en heb het boekje Micha gelezen (blz. 1162-1170)

Nu ik in Israël ben geweest kan ik dat hele boek zo plaatsen, omdat Micha in heel veel zinnen even teruggrijpt op zijn omgeving. Maar het boekje gaat over macht en onmacht, de posities van God en van de regeringen die zich wel of niet laten leiden door goddelijke principes. Het gaat over leiderschap, gericht op jezelf, op de ander en op God. Een heel actueel boekje eigenlijk, iets wat van mij best op de formatietafel zou mogen liggen. Gezagsstructuren zijn bedoeld om leiderschap te tonnen door de ander te dienen. En Micha ziet dat er andere keuzes gemaakt worden die van God afleiden. Dus hij gaat de politiek in, dat wil zeggen hij gaat in gesprek met de regeringsleiders en met ieder die het maar horen wil. Ik wou dat ik hem eens had kunnen ontmoeten, die Micha.

donderdag 17 juni 2010

Onderhandelingen.

Verhagen stapt niet in een kabinet met de PVV en Wilders wil niet met anderen regeren dan VVD en CDA. Een impasse waar ze niet uitkomen. Wel erg snel, trouwens, net als in Den Haag en Almere. Rondom Wilders begint zich een traditie van korte onderhandelingstrajecten te vormen, die op niets uitlopen. Rosenthal gooit deze handdoek als onbruikbaar in de ring en gaat op zoek naar de volgende combinatie.

Moet ik nu blij zijn of niet? Een kabinet met VVD en PVV zou natuurlijk een ramp zijn geworden voor Nederland. Het ego van Geert is zo groot dat het torentje van Rutte daar niet omheen past. Ik denk dat we in dat geval binnen een half jaar een crisis en nieuwe verkiezingen zouden hebben gehad.

Ik verwacht dat we nu naar de paars+ varianten zullen gaan kijken. Ook niet best, tenminste niet voor degenen die zaken als godsdienstvrijheid en beschermwaardigheid van het leven hoog in het vaandel hebben. Of zou dat proces net zo moeizaam zijn en tegelijk net zo snel voorbij gaan als in de eerste ronde? Ik denk het niet en ik houd mijn hart vast voor het resultaat.

woensdag 16 juni 2010

Even rust.

Na de verkiezingen komt er nu wat meer rust. Gisteren werd ik door een paar collega's uitgenodigd voor een werkbespreking in Lemmer. Die bespreking bleek een praktijkdag aan boord van een zeiljacht te zijn. Zeilend en motorvarend door Fryslân: Lemmer, Echternerbrug, Scharsterbrug, Joure, Langweer, Woudsend, Sloten en weer Lemmer. Wind en zon, de natuur is geweldig mooi.

Vandaag werden de persoonlijke stemmen bekend gemaakt. Dat leverde voor de ChristenUnie geen verschuivingen op. Op mij zijn bijna 300 stemmen uitgebracht, waarvoor ik iedereen nog heel hartelijk wil bedanken. Toch een leuk verjaardagscadeautje!

Ik benijd Rutte, Wilders en Verhagen niet. Eigenlijk verwacht ik niet dat ze er uit zullen komen en in staat zullen zijn een stabiel kabinet neer te zetten. En dat is dan maar beter ook.

dinsdag 15 juni 2010

Heeft christelijke politiek nog toekomst?

Ik denk dat er zeker een toekomst is voor christelijke politiek in ons land. Maar die toekomst is waarschijnlijk bescheiden, tenzij er een grote verandering in het land, bijvoorbeeld een opwekking, plaatsvindt. Ik weet niet of zo'n verandering in het verschiet ligt, maar het is zeker een gebedspunt waard.

Het verlies van de christelijke partijen heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat de campagne op het laatste moment een draai maakte naar de vraag wie de premier van Nederland moest worden: Cohen of Rutte. Een deel van de CU en CDA-stemmers meende toen 'strategisch' te moeten gaan stemmen. Het ging opeens over links of rechts. En dat kan ik nog begrijpen ook. Daarnaast had het CDA natuurlijk ook al veel aan de PVV verloren.

Duidelijk is wel dat de secularisatie, die we zich al lang in de kerken zagen voltrekken, zich nu ook manifesteert binnen de politiek.Ingeschreven staan bij een kerkgenootschap is absoluut niet hetzelfde als bij die gemeenschap betrokken zijn. Het is ook niet langer een garantie op een stem op het christelijke blok.

Vraag is hoeveel mensen in dit land vanuit hun relatie met Jezus Christus politiek willen bedrijven en hoeveel kiezers dat dan willen blijven steunen. Waarschijnlijk worden dat er steeds minder, maar ik blijf geloof houden voor Nederland. En zolang ik dat geloof heb, blijf ik zelf ook christelijke politiek bedrijven.

zaterdag 12 juni 2010

Kipa.

Een goede vriend van me moest deze week voor een zakelijk geschil naar de kantonrechter. Nou is dat geen nieuws, maar wat er daar in de rechtbank gebeurde heeft me toch wel even aan het denken gezet. Mijn vriend is namelijk joods en hij draagt een kipa (keppeltje). Zodra de rechter en de griffier binnenkwamen, werd hij min of meer gesommeerd zijn kipa af te doen uit respect voor de rechterlijke macht. Nu is de kipa juist het symbool wat een jood draagt uit respect voor God om hem te herinneren wat dat er iets 'boven' ons is. En zo kan dan zomaar een spagaat ontstaan tussen respect voor God en respect voor de overheid. Mijn vriend verklaarde respect te hebben voor de rechtbank en weigerde tegelijkertijd om zijn kipa af te doen. Resultaat: de rechter was flink uit zijn humeur.

Ik heb eens wat gebeld en het blijkt dat tweederde van de rechters geen hoofdbedekking in de zaal duldt. De rechterlijke macht geldt voor hen als het hoogste gezag in ons land. Dat is wel lastig als je als jood, christen of moslim gelooft in een hogere macht. Of je het nu met je kleding laat zien of niet, je geeft zo'n rechter dan niet de positie die hij graag zou willen hebben. Onze samenleving raakt steeds minder op gelovigen ingesteld.

vrijdag 11 juni 2010

Een onverwachte ontmoeting.

Het leven gaat door. Vandaag ben ik naar Oldenburg geweest om met mijn Duitse collega's te praten over het opzetten van een samenwerking in het vaarwegbeheer. Leuk om te zien hoe de anders wat formele Duitsers door ons enthousiasme aangestoken werden in de liefde voor het vak van vaarwegbeheerder. Ons Nederlands werd daarbij door een tolk vertaald naar het Duits, vertaling andersom was niet nodig.

In de pauze sprak ik even met Ulrich, onze tolk. Wij hadden elkaar een half jaar eerder ook al eens ontmoet bij een soortgelijke vergadering. Hij gaf aan dat hij de avond daarvoor naar Knevel & vd Brink had zitten kijken, wat ging over het enorme verlies van het CDA. Ik kon hem dat natuurlijk niet nazeggen, want ik was vanwege de verkiezingsnacht doodmoe vroeg in mijn bedje gerold. En tot mijn verrassing wist Ulrich bijna alles van de ChristenUnie. Als Duitser mocht hij natuurlijk niet in Nederland komen stemmen, maar als christen volgde hij ons wel nauwgezet. Het is wel een heel leuke bemoediging om eens een internationale fan tegen te komen. Zeker als blijkt dat je samen dezelfde Heer volgt.

donderdag 10 juni 2010

De uitslag.

Politiek Den Haag stond op zijn kop. De uitslag betekende een aardverschuiving voor de gevestigde verhoudingen. Er is nog steeds een soort van evenwicht tussen links en rechts. Maar het midden is bijna weggevaagd. Het CDA is gedecimeerd en ook de ChristenUnie heeft zijn restzetel moeten inleveren. Dat geeft een katterig gevoel. Er zijn veel verklaringen mogelijk, ik heb ze allemaal voorbij horen komen. Strategisch stemmen op het CDA, maar ook op de PvdA, de VVD en de PVV, allemaal om te sturen op wie de premier zou moeten worden. Hebben we te vroeg gepiekt, of doen we dat eigenlijk altijd wel?

Terugkijkend (voor zover dat nu al kan) ben ik nog steeds blij dat ik het allemaal zo intens heb kunnen meemaken. Dat ik zoveel mensen heb mogen spreken en even naar ze heb mogen luisteren. Ik ben dankbaar voor degenen die op mij hebben gestemd, maar ook voor al die anderen. Ik maak me ernstig zorgen over hoe het nu verder moet met Nederland. En ik realiseer me dat ik juist in de middenpositie steeds geïsoleerder ben komen te staan. En dat is wel heel bijzonder.

woensdag 9 juni 2010

Op het stembureau.

Het is zover! Vandaag heb ik de hele dag op stembureau 15 van de gemeente Sneek doorgebracht. ik doe dat al jaren. Het is leuk werk om al die mensen langs te zien komen en ze te woord te staan. En bijzonder omdat in het stemlokaal niet over politiek wordt gesproken, zodat de kiezer daar niet beïnvloed kan worden. Tegen zessen hadden we een opkomst van ruim 47%.

Zometeen vertrek ik naar Den Haag, voor de uitslagenavond. Maar hoeveel stemmen ik zelf heb gekregen kom ik vanavond niet te weten. Dat kan nog wel tot dinsdag duren. Toch wil ik iedereen alvast bedanken voor het geschonken vertrouwen. Ik heb heel veel berichtjes van jullie gehad.

dinsdag 8 juni 2010

Opmaat naar het einde.

Vandaag was de laatste dag van de campagne. Voor het eerst sinds lange tijd staat de ChristenUnie in de peilingen op 6 zetels. Teleurstellend? Nee, dat niet. Want opiniepeilingen hebben in het verleden wel bewezen dat ze er ook flink naast kunnen zitten, dus ik vertrouw ze niet. En de TV-debatten komen me zo langzamerhand ook de neus uit.

Gisteren hadden we onze gebedsavond in Amersfoort. Tim Vreugdenhil sprak n.a.v. Efeze 4 en 5 over integriteit, iets wat ik in sommige campagnes wel eens heb gemist. Maar wat er morgen ook gebeurt, het is nu uit onze handen. We hebben hard gewerkt en morgen mag de kiezer naar de stembus. Over 24 uur zullen de winnaars en verliezers bekend zijn. Er zal worden gefeest en worden getreurd. Natuurlijk hoop ik bij die eerste groep te zullen horen, we hebben immers een goed programma.

Ik weet één ding: ik had deze campagne voor geen goud willen missen. Wat heb ik genoten van al die mensen met wie ik even een gesprekje op straat had. Even van hart tot hart praten over wat jij belangrijk vindt, wat jou beweegt. Over de betekenis van geloof in de politiek, maar ook over het opvoeden van onze kinderen of de kleur van een gebouw. Al die verschillende mensen die onze samenleving zo veelkleurig maken. Alleen dat was al een campagne waard.

maandag 7 juni 2010

Storing

Vandaag op het werk eens flink opgeruimd. Ons hele computernetwerk lag in storing en het kon door onze technici niet worden oplost. Dat betekent geen mail, geen internet, geen adressenboek, geen kopieermachine, enz. Ik heb mijn kasten en mijn bureau helemaal opgeruimd en dozen vol oud papier weggegooid. Halverwege de middag ben ik maar naar huis gegaan, veel collega's waren toen al vertrokken, om de laatste campagnefolders te verspreiden. Lokaal is er niet zo veel meer te doen, nog een paar grote debatten waar vooral onze lijsttrekkers in de schijnwerpers staan. En zo hoort het.

Vanavond hebben we een gebedssamenkomst van de ChristenUnie in Amersfoort. Ik zie er naar uit om met elkaar aan het eind van deze campagne ook samen God weer op te zoeken. André zette het gisteren bij de IKON wel raak neer: God kan wel zonder ChristenUnie, maar de ChristenUnie kan niet zonder God.

Over bidden gesproken: het jongetje Jonah, waar ik laatst over schreef, heeft het syndroom van West. Dat is heel serieus. Willen jullie ook aan hem denken als je in gebed gaat?

zondag 6 juni 2010

EO-jongerendag

De EO-jongerendag was groots. Met het thema "Freedom is here" en artisten als Kees Kraaijenoord en Hillsong United trek je mij absoluut over de streep. Ik denk dat ik er nu zo'n 10-15 keer geweest ben. We hadden weer een fantastische ChristenUnie stand opgebouwd staan, dankzij de inzet van Perspectief, onze jongerenorganisatie. Dit keer stonden we zelfs naast het CDA, ik heb er geen kandidaten gezien, maar ze waren er gelukkig wel.

Het is altijd leuk om met mensen te kunnen praten, zeker als je ze mag vragen om op jou te stemmen. De reacties op zo'n directe vraag zijn ook altijd verrassend open. Samen met Nienke had ik ook toegang tot het relatieprogramma gekregen, dus nog meer mensen ontmoeten en af en toe vanuit de skybox het hele programma overzien. Het is gewoon geweldig om al die jonge mensen uit hun dak te zien gaan voor hun geloof. Ook leuk was het sms-je dat ik even te zien was geweest in het NOS-journaal van 8 uur.

Op de terugweg kwamen we rond 23.00 uur op de A50 in de file te staan. Wegwerkzaamheden! Rijkswaterstaat had even niet opgelet en de weg afgezet terwijl de jongerendag leegliep. Ik heb ruim 12 kilometer file geteld en daar ruim een uur in doorgebracht. En het vreemde was dat er geen enkele aankondiging was en ook geen filemelding op Radio 1. Gekke gewaarwording als je een uur moet wachten, zonder dat je weet waarop. Zouden de mensen in de Randstad dat nou elke dag hebben?
Blij dat ik in Fryslân woon. In elk geval nu nog.

vrijdag 4 juni 2010

Er gaat niets boven..... Groningen (2)

Vandaag was ik in Groningen omdat mijn jongste dochter daar bij het UMCG een test moest doen. Na afloop zijn we nog even de stad ingelopen, er was markt, mooi weer en veel volk op straat. Ik geniet er van om naar de mensen te kijken, hoe ze zich voortbewegen, met elkaar communiceren of niet. Mijn vrouw en dochter wilden ook nog wat kledingzaken in en daar maak je mij niet echt gelukkig mee, dus ik heb een boek bij de Slegte gekocht en ben lekker op een bankje achter de Martinikerk in de zon gaan zitten lezen.

Op het bankje naast mij zat een jonge vent, skinhead in trainingspak, die er niet goed uitzag. We zullen hem Hans noemen. Hans zat voorovergebogen op zijn bankje te slapen en zijn handen raakten af en toe de grond. Omdat die houding niet echt comfortabel was, maakte ik mij wat zorgen. Zou hij een junk zijn? Ik heb al eens eerder iemand moeten reanimeren en het zou toch niet...? Ik ging naar Hans toe en sprak hem aan. Hij reageerde direct, maar zakte elke keer weg en brabbelde dan maar wat. Een goed gesprek was zo best wel moeilijk.

Hans vertelde me uiteindelijk dat hij al vanaf zijn derde aan epilepsie leed. Hij was het helemaal zat om zware medicijnen te gebruiken omdat hij daarmee zichzelf niet meer kon zijn. Daarom was hij gestopt, maar nu was hij steeds zo suffig. Hij was heel blij dat iemand zich even om hem bekommerde en hem aandacht gaf, thuis had hij alleen een hondje op hem wachten.

Er zijn veel Hans-en in onze maatschappij, mensen met de een of andere beperking. Bij eenzame mensen denken we vaak aan ouderen, maar ook jongeren kunnen erg eenzaam zijn, zeker als er iets met ze is.

Gelukkig heeft God daar een oplossing voor bedacht: Jij en ik. Hij geeft ons cadeau aan degenen die het nodig hebben. Als jij jezelf als Gods cadeau aan de ander kunt zien, gaat er een beetje meer licht in deze wereld schijnen.

donderdag 3 juni 2010

Hufterigheid

Nu JPB zo'n beetje is afgehaakt of afgeserveerd moet ik een ander onderwerp zoeken.
Gistermiddag even na 5 uur gebeurde iets wat mij wel even raakte. Vlak bij mijn kantoor was een verkeersongeluk gebeurd waardoor ik met mijn auto vast kwam te staan. Er was een fietser aangereden en het zag er niet goed uit. De fiets lag in stukken en brokken verspreid op straat en het slachtoffer lag op een voor mij nogal onlogische plaats een behoorlijk eind van de kruising. Er waren meerdere ambulances en er werd duidelijk gevochten om een leven.

Als verkeerskundige vroeg ik mijzelf natuurlijk af wat hier gebeurd kon zijn. De Snekertrekweg is een doorgaande invalsweg met een vrijliggend fietspad, dus wat deed die fietser daar nu op 30 meter van de kruising?

Vandaag kreeg ik het antwoord: Het slachtoffer was een vrouw van 50 en zij was op de kruising aangereden door een automobilist van 33 jaar die met zijn Jaguar in de drukke avondspits een straatrace hield tegen een 22 jarige plaatsgenoot met een Golf TDI. Één van de twee reed op de verkeerde weghelft, dus de fietster was kansloos. Beide bestuurders reden eerst door, een kreeg spijt en kwam terug, de ander is later opgepakt en bleek een bekende van de politie. De vrouw vecht nu in het ziekenhuis voor haar leven.

Ik ben zelf ook TDI rijder, dus ik weet wat zo'n machine kan. Van Jaguars droom ik alleen maar. Maar in verkeerde handen veranderen auto's in moordmachines. De roep vanuit de samenleving om in dit geval streng te straffen begrijp ik en ondersteun ik. Hoe laten we als maatschappij aan dit soort "hufters" weten dat hun gedrag niet kan worden getolereerd? Allereerst door ze een passende straf op te leggen, aan het eind gevolgd door een goede rehabilitiatie. Want na hun straf moeten mensen geholpen worden om te kunnen veranderen. Tot ons aller welzijn.

woensdag 2 juni 2010

Malawi

Op de website van het Reformatorisch Dagblad staat een verhaal over een homopaar in Malawai, wat zich had verloofd en vervolgens tot 14 jaar cel was veroordeeld. De ruim 14 miljoen inwoners van Malawi zijn erg gelovig, 75% is christen en 20% is moslim; homosexualiteit wordt in die gemeenschap niet geaccepteerd. Onder internationale druk heeft de president van Malawi het stel nu toch weer vrijgelaten.

Ik vind de invalshoek van het artikel in het RD nogal opvallend, want daar staat:
"Toch is het jammer dat de Malawische president zo snel door de knieën ging. Als de burgers van Malawi willen weten waar dit spoor eindigt, moeten ze de komende tijd de politieke verslaggeving uit Nederland volgen. Zaterdag was er een voorproefje: D66 kondigde aan eerdaags de veelbesproken initiatiefwet in te dienen die de enkelefeitconstructie ongedaan maakt."

Ik vind dat de krant hier de plank behoorlijk misslaat. Het opsluiten van homo's in Malawi, enkel vanwege hun geaardheid, heeft niets te maken met de obsessie van de libertijnse D66 om de vrijheid van godsdienst in Nederland ondergeschikt te maken aan andere artikelen in de grondwet. Dat is stemmingmakerij en dat past een christelijke krant niet.

Als ChristenUnie willen wij leven vanuit de ethische normen die passen bij ons Christen-zijn. Onze conclusie is dat een homohuwelijk daar niet in past. Maar het gaat helemaal niet om de norm, het gaat om Degene die hem gesteld heeft. De opdracht van een christen is toch om het goede nieuws van Jezus bekend te maken aan de wereld? Dat doe je niet door jouw normen op te leggen aan mensen die daar niks mee hebben. Wij geloven juist in vrijwillige keuzes, waarbij we ontspannen willen omgaan met verschillen. Als D66 dat nou ook eens begreep, dan volgt het RD misschien ook nog wel.

Dokkum

Gisteravond zat tussen mijn mailtjes een afmelding voor de vergadering van vanavond. Ik zit namelijk nog in een bouwcommissie, want mijn gemeente gaat een nieuwe kerk bouwen. Plotseling had ik tijd over, dus ben ik in Hallum aangehaakt bij de campagnetour die daar op bezoek in het duurzaamheidscentrum was. In Leeuwarden kwam ik de blauw gepimpte ChristenUnie-Volvo van voorlichter Sjirk Kuiper al tegen, onderweg naar Knevel & van den Brink om André daar te ondersteunen.

Aansluitend reden we naar Dokkum, voor de maaltijd en 's avonds een programma in een volle zaal. Op de vraag wat het verschil is tussen de ChristenUnie en andere partijen blijf ik antwoorden dat de ChristenUnie zich onderscheidt door 50 kandidaten die allemaal leven vanuit een persoonlijke relatie met Jezus Christus en vanuit die positie politiek willen bedrijven. Daarbij hebben we allemaal ook onze eigen stijl. Ontspannen omgaan met verschillen, ook binnen de kandidatenlijst, daar zijn we goed in. JPB mag best wel een beetje jaloers op ons zijn.

dinsdag 1 juni 2010

Bezuinigen en blokkeren.

Vandaag in Drachten campagne gevoerd met Arie Slob en Piet Adema. Ruim 150 mensen en een levendige discussie met het panel. Daarvoor nog even in Veenhuizen geweest, waar Arie live op Radio 1 in de uitzending was. Mijn punt voor vanavond ging vooral over de bezuinigingen. De economie lijkt wel aan te trekken, dat merk je in de binnenvaart. Er is nu opeens weer genoeg werk, er worden blijkbaar weer goederen ge- en verkocht. Maar in de afgelopen periode hebben we veel geld in het draaiend houden van de economie gepompt en dat moet worden terugverdiend. We hebben systeembanken gered en versnellingsprojecten opgestart. Dat heeft miljarden gekost en die moeten straks weer worden terug gehaald. Iedereen gaat dus inleveren, de sterkste schouders gaan daarbij de zwaarste lasten dragen.

Ik heb ook de neiging iets te schrijven over het nieuws uit Israël, waar met veel geweld schepen zijn geënterd die de blokkade naar Gaza wilden breken. Maar ik kan er niet zo veel over schrijven, simpel omdat ik de feiten nog niet ken. Er zijn doden gevallen en dat is heel erg. Alle pijlen zullen zich nu op Israël gaan richten als veroorzaker van het probleem. En dat laatste klopt volgens mij niet helemaal. Ook Egypte heeft altijd geweigerd om de grens naar Gaza-strook open te stellen. Zij handhaven de blokkade net zo hard, omdat ook Egypte Hamas als een terroristische organisatie ziet. Maar daar hoor je nou nooit iemand over....

zondag 30 mei 2010

Jonah

Vanmorgen naar de kerk geweest, een volle dienst, met veel goede muziek. Direct na de middag kregen we een telefoontje dat het niet zo goed gaat met Jonah en of we voor hem wilden bidden. Jonah is een soort neefje van zes maanden oud. Bij zijn geboorte ging er van alles fout en kreeg hij hersenbloedinkjes door zuurstofgebrek. Daarna ging het wel weer beter en begon hij zich te ontwikkelen. Tot een paar dagen geleden.

Jonah krijgt nu opeens elke dag zware insulten. Volgens de artsen zijn deze insulten van een zeer verwoestend type. Zijn hersentjes kunnen die klappen niet goed verwerken en raken bij elk insult verder beschadigd. Zo erg, dat zijn leven mogelijk gevaar loopt.

Het is vandaag zondag, een dag van rust, overdenking en gericht zijn op onze relatie met God. Als je tijd hebt, bidt dan ook eens voor Jonah....

zaterdag 29 mei 2010

Roze kandidaat.

Vandaag staat er een prachtig interview met Jonathan van der Geer op pagina 9 van de Volkskrant over zijn homo en christen zijn. Jonathan is één van onze persvoorlichters en ook kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Aanleiding voor het artikel is het homo-debat wat het COC vanavond organiseert en waar Ed Anker namens ons aanwezig is, want hij is onze "roze kandidaat".

Een maand of twee geleden was ik samen met twee anderen op het kantoor van het COC in Amsterdam om daar de positie van christelijke homo's te bespreken. Er zijn ook christelijke organisaties die zich daarvoor inzetten zoals Onze Weg, CHJC, Refo-anders en Contrario. In het gesprek werd ons gevraagd of wij een "roze kandidaat" hebben, iemand die zich opwerpt voor de belangen van homosexuelen.

Nu moet je niet gaan denken dat we gelijk de belangen van alle relnichten willen gaan behartigen, maar we hebben het hier wel over een groep mensen die regelmatig tegen serieuze problemen aanloopt. En dat gebeurt zowel binnen als buiten de christelijke context. In ons programma staat dat wij ons actief willen inzetten voor homo-emancipatie en volgens ons moet dat niet door alle mensen op één hoop te vegen, maar juist door ontspannen om te gaan met verschillen. Ed gaat het vanavond allemaal nog een keer uitleggen. En zoals ik al eerder schreef: Roze staat hem fantastisch!

vrijdag 28 mei 2010

Verbetering van vaarwegen

Donderdag heb ik op mijn werk besprekingen gehad over vaarwegbeheer in Fryslân. We gaan uitgebreid inventariseren hoe alle Friese vaarwegen (2.500 km + 10.000 ha meren) er bij liggen en wat structureel onderhoud nu eigenlijk precies kost. Daarna moest ik zelf een workshop leiden over de toekomst van Lemmer. Dat gaat leiden tot een ontwikkelagenda voor gemeente, provincie en rijk. Er gaat daar de komende decennia heel wat gebeuren: Denk aan de aanleg van een aquaduct, uitbreiding van de PM-sluis, verhoging van het IJsselmeerpeil, de Zuiderzeerand, natuurontwikkeling en recreatie. Het is een boeiend proces.

's Avonds weer verkiezingstour in Assen. Met André, Esmé en Cynthia in een paneldiscussie. Met een prachtig koor en een goed sfeer met ruim 200 aanwezigen. Erg geslaagd.

Vrijdag even wat rust. O.a. in de tuin gewerkt, want het leek als of ik daar maanden niets meer aan had gedaan.

donderdag 27 mei 2010

Er gaat niets boven..... Groningen

Vanmorgen ben ik eerst naar Assen gereden waar ik een overleg had over de Nederlandse binnenhavens. Daarna had ik een workshop van het Kennis Netwerk Verkeer & Vervoer over duurzame mobiliteit, krimpregio's, openbaar vervoer, shared space en burgerparticipatie.

's Avonds een verkiezingsbijeenkomst in Groningen met Arie, Martine, Ijmert, Stieneke en David. Ik mocht ons punt over het verhogen van de leeftijd voor gebruik van alcohol toelichten. Heel anders dan bij drugs is de schade van alcohol lange tijd onzichtbaar. Gisteren in Hoogeveen kwam dit ook al pregnant naar voren. Gebruik van alcohol, ook in kleine hoeveelheden, remt de ontwikkeling van de hersenen, die normaal gesproken tot een leeftijd van 23 jaar doorontwikkelen. Als je het zo bekijkt zijn alcoholgebruik en intelligentie dus omgekeerd evenredig. De maatschappelijke kosten van alcoholgebruik zijn zelfs groter dan die van drugsgebruik. Een goede reden om verkoop van alcohol en het gebruik ervan in de openbare ruimte pas vanaf 18 jaar toe te staan.

Eh...... watte? Hoe ik over drugsgebruik denk?
Dat hoef ik hier toch niet uit te leggen?

dinsdag 25 mei 2010

Terugblik

Opwekking was een heel groot succes. Wat heb ik genoten van alle muziek, preken en vooral: de mensen. Het is fantastisch om zoveel mensen te spreken, te getuigen van de relatie die we hebben met Jezus Christus en wat dat betekent voor ons politieke handelen.

Vandaag was ik op een jongerendebat in Hoogeveen. Het was bijzonder goed georganiseerd. Ik ga nu eerst met een buikgriep naar bed. Er is blijkbaar iets wat mij zwaar op de maag ligt. Wordt vervolgd.

Zaterdag 22 mei: Waar blijft Balkenende?

Vandaag ga ik vol voor de campagne. De ChristenUnie heeft een stand op Opwekking op een A-lokatie en ik ben daar dus veel te vinden. Ik heb een doos vol persoonlijke folders en vraag omstanders wat zij belangrijk vinden in de politiek. Voor velen geldt toch dat een politicus een persoonlijke relatie met Jezus moet hebben. Er zijn opvallend veel kandidaten: André, Arie, Joël, Leon, IJmert, Jonathan, Martine en ik.

Opvallend is ook het grote aantal kiezers wat neigt naar het CDA. Maar dat Jan-Peter Balkenende, die eerder al had aangegeven naar Opwekking te willen komen, er uiteindelijk niet is vind ik onbegrijpelijk en een absoluut gebrek aan respect voor van JP voor zijn achterban. DE CDA-partijleider gaat liever naar de Libelle Zomerweek, dan naar een christelijke conferentie met ruim 60.000 bezoekers. Voor mij is dat een onbegrijpelijke keuze.

Vrijdag 21 mei: Opbouwen

Vandaag komen er 18.000 kampeerders naar Opwekking. En die moeten allemaal op een nette manier op hun plekje terecht komen. Een mega-logistieke operatie dus! Met 180 studenten van de EH lukt het. Zij hebben zich in het afgelopen jaar bekwaamd in allerlei competenties: leidinggeven, creativiteit, sociale vaardigheden, overzicht, enz. Dat mogen ze vandaag allemaal in de praktijk brengen. En dat doen ze goed. 's Avonds staat iedereen 'te plak' en heeft niemand langer dan twintig minuten gedaan over de afstand van de poort naar de kampeerplek. Een enorme prestatie van de studenten. Chapeau!

maandag 24 mei 2010

Donderdag 20 mei: Naar Opwekking.

Het is zover: vandaag zijn mijn moeder en pleegmoeder allebei jarig. Het is een voorrecht dat we al onze ouders nog te hebben. Na de verjaardag gaan we naar Opwekking. Om 5 uur komt de eerste bus met basisjaarstudenten van de EH (Evangelische Hogeschool) in Amersfoort aan. Met hen gaan we de camping opbouwen. Een mega-klus. We staan met 160 andere Snekers uit 6 kerken op veld A om straks samen het Pinksterfeest te gaan vieren. Fantastisch toch?

donderdag 20 mei 2010

Balkenende & Co.

Gisteren was de ChristenUnie campagnetour in Fryslân. Samen met André, Arie, Esmé en Piet mocht ik op het podium in Leeuwarden onze standpunten verdedigen. Ik ben van mening dat de verwachte ombuigingen grote effecten zullen hebben, maar dat we de last daarvan dragelijk kunnen maken, als we de sterkste schouders de zwaarste lasten laten dragen. Heel anders dus dan bij de VVD, als we die hun gang laten gaan, blijven de topinkomens gespaard en zullen vooral gezinnen er één á tweeduizend euro per jaar op achteruitgaan. De VVD wil een aantal belangrijke gezinskortingen opheffen en af van de gratis schoolboeken.

Vlak voor de avond begon, opende het Radio 1 nieuws met: "De top van de ChristenUnie heeft scherpe kritiek op het functioneren van premier Balkenende." Gebrek aan leiderschap, geen teambuilder, CDA-belang in plaats van landsbelang.

Dat was wel een hele korte samenvatting van 5 pagina's tekst in Vrij Nederland, waarin drie jaar kabinet werd geëvalueerd. Dat ze die ene quote van Arie en André er nou juist uitgepikt hebben! Natuurlijk vielen deze gebreken ons wel op, maar dat Balkenende ook een paar heel positieve eigenschappen had is blijkbaar geen nieuws.

Het weer is prachtig, we zijn de caravan aan het inpakken. In onze tuin wordt gegraven, we gaan het hemelwater afkoppelen van de riolering, dat is goed voor het milieu. Vandaag vertrek ik naar Opwekking. Morgen ben ik campingbaas en de rest van het weekend ga genieten van zang, preken, samenzijn en de ChristenUnie.

dinsdag 18 mei 2010

Ditjes en datjes

Vandaag naast mijn werk ook met andere zaken bezig geweest. Ik ben ook bestuurder van stichting Rhodé, een stichting die tot doel heeft in Sneek een gezinsvervangend tehuis op te richten voor 12 meervoudig gehandicapte kinderen met beademingsproblematiek. We zijn nog steeds op zoek naar een strategische partner en via de zorgverzekeraar zijn we nu in contact gekomen met een nieuwe partij. Vanmorgen hadden we een eerste gesprek en ik ben enthousiast.

Verder kwamen ook allerlei campagnezaken langs drijven. Morgen komt de ChristenUnie regiotour naar Fryslân. Voorafgaand zou Esmé Wiegman nog een werkbezoek brengen aan het Antonius Ziekenhuis, maar door een verschoven Kamerdebat over de medische specialisten kan dat niet doorgaan. Jammer, het ziekenhuis heeft veel werk van de voorbereiding gehad en ik ook.

Over twee dagen begint Opwekking, de pinksterconferentie in Biddinghuizen. Ik draai altijd een paar dagen mee als staflid en ben dan verantwoordelijk voor de opzet van de camping. Er worden 17.500 kampeerders verwacht die allemaal hun tent of caravan in één dag volgens brandweervoorschrift moeten neerzetten. Leuke klus. Gelukkig krijg ik hulp van 160 vrijwilligers van de Evangelische Hogeschool, alleen zou ik dat nooit redden. :-) Vanaf zaterdag sta ik natuurlijk in de stand van de ChristenUnie. Misschien tot ziens.

maandag 17 mei 2010

Evangelische voorgangers

De campagne loopt weer. Vandaag hadden we in het Tweede Kamergebouw in Den Haag een ontmoeting met 180 evangelische voorgangers. Van de kandidatenlijst waren André, Joël, Cynthia, Leon, Shamir en ikzelf aanwezig. Veel vragen en discussies, samen zingen en bidden in de oude zaal. Een zeer hartelijk gebeuren en een feest van herkenning. Indrukwekkend, toen aan het einde 180 man om ons heen kwamen staan om ons als kandidaten een zegen toe te bidden.

Aan het eind had ik een ontmoeting met drie in donkere pakken gestoken heren die wat aan de zijkant stonden en zichtbaar genoten. Zij bleken afkomstig te zijn uit de Hersteld Apostolische Zendingskerk en hadden eigenlijk verwacht ook reformatorische collega's aan te treffen. Hun verrassing was groot toen ze in een evangelisch feestje bleken te zijn terecht gekomen.
Ik vermoed eigenlijk dat alle voorgangers die niet tot de traditionele achterban: PKN, CGK en GKV behoorden voor vandaag waren uitgenodigd. Het smaakt in elk geval naar meer....... Volgende jaar ook maar eens wat Anglicanen of een Zevende Dags Adventisten uitnodigen?

zondag 16 mei 2010

Zondag

Vandaag weer naar mijn eigen kerk geweest. Samen met mijn dochter Joëlle een presentatie gegeven van onze Israëlreis. Ze deed dat heel goed en heeft nu een trotse vader. De preek ging over de rots waarop Jezus zijn Koninkrijk bouwt. Aansluitend was er een bouwmarkt, we gaan later dit jaar met onze kerk verhuizen naar het industrieterrein.
Vanochtend werden alle kerkgangers geïnformeerd over de stand van zaken. Tekeningen, vrijwilligerscentrale, inrichting, externe veiligheid en koffie met hotdogs. Als aanvoerder van het interieurteam mocht ik verschillende soorten stoelen laten uittesten en moodboards met kleurstellingen en materialen laten zien. Morgen weer aan het werk en 's middags een ontmoeting met evangelische voorgangers in Den Haag. Mijn eerste afspraak is al om 8 uur, dus moet ik de bedrijfsgebedsgroep overslaan. Dat is wel balen.

zaterdag 15 mei 2010

Even bezinnen

Vandaag een rustige zaterdag. Er is geen campagne, dus even tijd om naar het sportveld te gaan. Mijn oudste dochter van 17 moet korfballen, thuis in Sneek tegen Marknesse. De vlaggen op het sportveld hangen halfstok en voor elke wedstrijd is er een minuut stilte. Er zijn ook korfballers omgekomen bij de ramp en het sportwereldje is in zo'n geval maar heel klein.

Vanmiddag halen we onze caravan uit de stalling, want volgende week gaan we naar Opwekking, de grote Pinksterconferentie in Biddinghuizen. Al bijna tweeduizend jaar wil de Heilige Geest ons kompas zijn en ons wijzen naar de Weg die we kunnen gaan. Maar de meeste schippers gebruiken hun kompas alleen maar wanneer het weer en het zicht buiten slechter worden en ze niet meer op hun eigen zintuigen kunnen vertrouwen. Mooie analogie, trouwens. Zou de crisis ons dan toch nog een zegen gaan brengen?

donderdag 13 mei 2010

Opschorten campagne

Vanwege het ongeluk met vlucht 8U771 in Tripoli hebben wij onze verkiezingscampagne opgeschort. Onze gedachten gaan nu uit naar de families die opeens met dit vreselijke nieuws zijn geconfronteerd.

Pas na dit weekend pakken we de campagne weer op. Ik zal daarom niet aanwezig zijn op de kunstmarkt Art Explosion in Assen.

dinsdag 11 mei 2010

PVV

Terugrijdend van mijn campagnetoespraak in Stadkanaal, waar ik ook nog aan scheidend gemeenteraadslid Hans Wubs een zilveren speld mocht uitreiken, hoorde ik op de radio dat Hero Brinkman een voorkeurscampagne voor zichzelf is gaan voeren. Hij wil de PVV democratiseren! Een nobel streven, maar wel een beetje laat. En een wat ongebruikelijke methode, het lijkt toch meer op een coupe.

Vorig jaar heb ik voor mijn afstudeerscriptie ook de PVV kunnen bestuderen. Na veel zoeken kom je bij het volgende doel uit, vastgelegd in de statuten: „Het bevorderen van het uitdragen van de politieke en maatschappelijke standpunten, zoals deze door de heer Geert Wilders voornoemd, zijn uitgedragen en in de toekomst zullen worden uitgedragen.”

Democratisering van de PVV past niet bij zulke uitgangspunten en Geert denkt helaas nog niet aan pensionering. Ik ben benieuwd of de PVV Hero Brinkman gaat overleven of omgekeerd.

zondag 9 mei 2010

Terug naar Europa.

We hebben in Natanja overnacht in een hotel aan het strand. Gewoon een dagje zon en zee: zwemmen, op het strand zitten en mooi zijn. We zijn onze indrukken aan het verwerken. Ik zit nu op Ben Gurion International Airport te wachten op mijn vliegtuig. Het is thuis 25 graden kouder dan hier, dat is wel een minpuntje. Vannacht zijn we thuis, als we niet te veel last krijgen van aswolken. Wie ons hele verhaal uitgebreid wil lezen moet naar onze site EGS in Israël.

Maandagavond gelijk overschakelen op de campagne-modus.
Shalom.

Zaterdag 8 mei - Sjabbat

Op vrijdagavond bij zonsondergang begint de Sjabbat. Ons hotel staat op een berghelling, schuin boven de Synagoge, dus we horen zingen en zien mensen dansen door de ramen.

Op zaterdagmorgen moeten we helaas afscheid nemen van het mooie Galilea. Via het klooster op de Karmel reizen we naar Caesarea, gesticht door als eerbetoon aan de Romeinse keizers. Hier werd door Petrus het goede nieuws voor het eerst aan niet-Joden verteld. Paulus zat hier twee jaar gevangen, zodat Lucas die bij hem was, de gelegenheid kreeg om het Evangelie op te schrijven.

Aan de ene kant is de invloed van de Sjabbat op het openbare leven vergelijkbaar met bij ons de zondag. Aan de andere kant is de invloed groter. Het eten in de hotels is bijvoorbeeld aangepast. Op straat wenst iedereen elkaar “Sjabbat Shalom”. Het leven van de gelovige Joden, orthodox en liberaal speelt zich namelijk grotendeels op straat af, zichtbaar voor iedereen. Komt door het warme klimaat, we hebben hier 32 graden. Of zit het geloof bij onze oudere broer Israël, toch meer in de genen?

Sjabbat Shalom.

zaterdag 8 mei 2010

Vrijdag 7 mei - Naar de grens.

De Golan-hoogvlakte vormt sinds de 6-daagse oorlog de noordelijke grens met Syrië en Libanon. Via het stadje Zefad, waar veel kunstenaars wonen. Hier is ook de plaats waar de mystieke Kabbala is ontstaan. Het jodendom is hier vrijer, opener en vriendelijker voor buitenstanders. De ander liefhebben zoals je jezelf lief hebt, is het belangrijkste gebod. Helaas is er ook een andere kant aan de kabbala, die niet naar God wijst.

In het uiterste noorden liggen de resten van het stadje Dan. Hier ligt één van de bronnen van de Jordaan en het subtropische gebied is daardoor een klein paradijs. Ook is hier in de meeste oorlogen zwaar gevochten. Nu is het de rustigste grens van Israël. Mijnenvelden, kapotgeschoten tanks, oude loopgraven, je kunt ze hier allemaal nog vinden als waarschuwing hoe makkelijk de mens het paradijs in een hel kan laten veranderen. En ten noorden ervan de toppen van het Hermongebergte met daarop sneeuw. Op die toppen staan Syrische, Libanese en Israëlische wachtposten. De tegenstellingen zijn hier groot.

vrijdag 7 mei 2010

Donderdag 6 mei - Kapernaüm

Het oude stadje Kapernaüm, waar Jezus drie jaar heeft gewoond, is gedeeltelijk opgegraven. Goed te zien zijn de straten en de indeling van de huizen. Anders dan wij nu doen, woonden hele families bij elkaar in hetzelfde gebouw, met gemeenschappelijk gebruik van ingang, keuken, stal, enz. Onmiddellijk komt mij die tekst van de psalmdichter voor ogen: “Hoe lieflijk is het wanneer broeders tezamen wonen”. En als je schoonmoeder dan ook nog bij je in woont…… Het beeld is duidelijk. De dichter doelt hier niet op een vanzelfsprekendheid.

In de kibboets Genosar aan het meer ligt een vissersboot uit de 1e eeuw. Je kunt op het meer van Galliea varen met een replica, en dat doen we ook. De kibboets lijkt de psalmdichter te volgen, joden, christenen en moslims werken en leven hier samen in vrede. Dat is het vreemde van dit land: op veel lekken speelt godsdienst geen enkele rol en een paar kilometer verderop kan het tot diepe verdeeldheid leiden.

Shalom.

woensdag 5 mei 2010

Water

Vandaag is een reisdag We verlaten Jeruzalem en reizen naar Galilea. Langs Jericho en via de Westbank reizen we naar het noorden. Dit gebied behoort officieel tot Jordanië en is door koning Hussein voor 50 jaar aan Israël gegeven. Er wonen voornamelijk Palestijnen en hier en daar zijn joodse nederzettingen. De hoofdweg van Jeruzalem naar het noorden loopt hier langs, dwars door de woestijn. Er wordt in betrekkelijke vrede geleefd en samengewerkt, maar af en toe zijn er ok gekken die gaan schieten. De Israëlische regering heeft daarom de Palestijnse politie bewapend om de orde te handhaven, want ook zij hebben belang bij het onderscheppen van terroristen. De situatie is daarmee totaal verschillend van de situatie in het gebied wat wordt gecontroleerd door de Palestijnse Autoriteit. De Jordaan ligt overigens helemaal droog, al het water is afgetapt voor de landbouw.

Via een oase waar we hebben gezwommen, bereiken we Galilea, de graanschuur van Israël. Hier groeit zowat alles wat er aan voedsel in Israël wordt verkocht. Overal is water, afkomstig uit het grote meer. De Jordaan is afgedamd, alleen als er teveel water is, wordt het doorgelaten naar het zuiden en dat komt niet zo vaak voor.

Water is hier in Israël het meest structurerende element. Het verdelingsvraagstuk is nogal bepalend voor de situatie. Water kan dan ook een explosie veroorzaken.

Yad Vashem - dinsdag 4 mei

Een mooie dag om naar Yad Vashem te gaan, het museum van de Shoah,die wij kennen als de Holocaust. Maar eerst nog even langs de Knesseth, het parlementsgebouw, om de grote Menorah te bekijken. En daar komen we Peter Blokhuis en Meindert Leerling weer tegen. Dat is ook zoiets in dit land: overal ontmoeten we hier bekenden.

Yad Vashem herbergt een verzameling van verhalen van overlevenden en niet-overlevenden van de Shoah. Maar liefst 6 miljoen Joden kwamen om, waarvan 102.000 uit ons land. Hoe zouden ons land en Europa zich hebben ontwikkeld als al die mensen in leven waren gebleven en hun cultuur en godsdienst deel waren blijven uitmaken van onze ontwikkeling?

Ik ken deze geschiedenissen goed en er zit voor mij inderdaad nauwelijks nieuwe informatie bij. Toch laat het me beslist niet onberoerd. Dat blijkt als ik de teksten ga vertalen voor mijn tienerdochter Sharon. De meeste verhalen zijn zo aangrijpend dat mijn keel wordt dichtgeknepen als ik ze ga voorlezen. Je kunt nu goed begrijpen dat de Joden van plan zijn dit nooit meer toe te laten.

In Bethlehem spreken we met Arabische christenen. Hun verhaal is de andere kant van de medaille. Goed ontwikkelde beschaafde mensen die vast zitten op een postzegel van 5 x 5 kilometer achter betonnen muren en prikkeldraad. Ze kunnen geen kant op, hun economie ligt op zijn gat en hun regering, de Palestijnse Autoriteit, geeft niets om ze.

En ook hier een betonnen oplossing omdat de leiders van beide kampen niet in staat zijn boven zichzelf uit te stijgen.

Shalom

maandag 3 mei 2010

Een dag met bijzondere ontmoetingen.

Vanmorgen eerst naar het tempelplein geweest en aansluitend naar de Westelijke tempelmuur, ook wel Klaagmuur genoemd. Joden van allerlei stromingen waren daar aan het bidden en met hun jonge zonen Bar-Mitswa aan het vieren. Bar-Mitswa betekent Zoon van de Wet, dat het moment dat een jongen zijn geestelijk volwassenheid toont, door te laten zien dat hij een tekst kan voorlezen uit de Thora, de Heilige Schrift. Op wel tien plaatsen tegelijk werden Bar-Mitswa’s gevierd, ingetogen, luidruchtig, sober of met veel pracht en praal en alles door elkaar. Opvallend was de vreugde die in de ogen van alle mensen te lezen was. Die vreugde voor God deed me wat en nam me mee.

Een uur later kwamen we met ons gezelschap in een souvenirwinkeltje. Toen de eigenaar, Moshe, hoorde dat we christenen waren, gooide hij zijn winkel gelijk dicht. Hij vertelde dat hij als orthodoxe Jood samen met zijn broer 28 jaar geleden uit Canada was gekomen en dat God hen op het hart had gegeven om zijn getuige te zijn. Ook hier was de liefde voor God overweldigend en voelde als een warme deken. De laatste jaren was hij tot het besef gekomen dat hij moest werken aan verzoening tussen Joden en Christenen. Dat het de liefde voor God is die we delen, ook al zijn onze vormen totaal verschillend. Meer informatie kun je vinden op www.shorashim.com. Paulus illustreert die verbondenheid door aan te geven dat ons Christendom een tak is, die is geënt op de oude Joodse wortel. En zo’n tak kan alleen maar leven als ook de wortels springlevend zijn. Samen uit, samen thuis.

zondag 2 mei - Jeruzalem

Gisteravond zijn we in Jeruzalem aangekomen en vanmorgen gelijk naar de Olijfberg gegaan. Daar liggen de doden in hun graven te wachten tot het laatste oordeel. Verder staat de oude stad op het programma met alle bekende plaatsen. Werkelijk ieder Bijbel verhaal heeft hier zijn eigen heiligdom of kerk. Alle koopwaar wordt professioneel aan de man gebracht. Het massatoerisme is hier door de eerste christelijke kerk uitgevonden. Je zou er zo 100 afleveringen van “Tussen kunst en kitsch” mee kunnen vullen.

De tweede helft van de dag hebben Nienke en ik een privé-bezoek gebracht bij Icelp, een wetenschappelijke organisatie die werkt met kinderen met een beperking. Professor Reuven Feuerstein en zijn zoon rabbi Rafi Feuerstein leiden het instituut waar 170 mensen werken. Nienke had afgelopen jaar een opleiding “mediërend leren “ gevolgd en mocht nu haar diploma ophalen. Dat was natuurlijk veel leuker dan laten opsturen.

Uitgangspunt bij de methode van Feuerstein is dat ieder mens ondanks zijn beperkingen “een zone van naaste ontwikkeling” heeft. Vanuit dat gezichtspunt is er hoop voor de mensheid: Het is de moeite waard om te investeren in de ander, zeker wanneer je beseft dat die ander een beeld van God is. Dat is ook voor mij een belangrijke drijfveer in de politiek.

Shalom.

zaterdag 1 mei 2010

De Zee van de Dood.

Vanmorgen al vroeg vertrokken vanaf Arad door de woestijn naar de Dode Zee. Dat is een afdaling want de Dode Zee ligt zo’n 440 meter onder de zeespiegel. Het hele gebied is ruig en bergachtig. De Dode Zee is indrukwekkend, zeker als je bedenkt welke ecologische ramp daar plaatsvindt. De zee droogt op, niet langzaam, maar snel. Op dit moment daalt de waterspiegel met 1 meter per jaar en dat is te zien. De badplaats waar we waren, lag 30 jaar geleden nog aan de oever en ligt nu twee kilometer van het strand. Water is in dit land een structurerend element, ruimtelijke plannen zijn niet uitvoerbaar als er geen goede verdeling van het water is. En daarbij heeft het bijvullen van de Dode Zee niet de hoogste prioriteit.

Masada ligt aan de Dode Zee en is bekend door de Zeloten, zeer gelovige Joden die collectief zelfmoord pleegden nadat ze jaren belegerd werden door de Romeinen. Een indrukwekkend verhaal. Het alternatief ( de marteldood voor de meesten en verkrachting en slavernij voor sommigen) was gewoon slechter. Er werden 10 mannen uitgekozen die de honderden aanwezigen in de nacht voor de Romeinen zouden doorbreken moesten ombrengen. Opvallend is dat dit aantal precies overeenstemt met het aantal rechtvaardige mannen wat een synagoge mocht stichten. ( een Minjan)

Masada was overigens gebouwd door koning Herodes als winterpaleis. Hij werkte voor de Romeinen, had grootse ideeën en was tegelijk zo gek als een deur. Hij verdacht zijn geliefde vrouw en twee van zijn zoons ervan dat ze hem van de troon wilden stoten, dus liet hij ze maar uit voorzorg vermoorden. Zo iemand zouden wij nu beslist TBS geven. En dan zonder proefverlof!

Naar de woestijn. - vrijdag 30 april

Vanmorgen om 3 uur ging onze bus naar Schiphol. Onze bestemming: Israël, met een reisgezelschap van 28 personen uit de Evangelische Gemeenschap Sneek, mijn kerk. Mijn hele gezin gaat mee. Op het vliegveld al de eerste verrassing: Peter Blokhuis en Meindert Leerling blijken in hetzelfde vliegtuig te zitten en gaan ook naar Tell Aviv. Met twee SGP-ers en twee CDA-ers gaan ze lokale bestuurders opzoeken en nieuwe contacten maken.
Met een overstap in Zürich komen we om half drie aan op Ben Gurion International Airport. Het land is anders dan ik had verwacht, rommeliger, minder gestructureerd. Israël is weliswaar een modern westers land, maar het lijkt meer op wat ik in India heb meegemaakt. We rijden naar het zuiden langs infrastructuur die net niet ‘af ‘ is. Wat ook opvalt is dat grote fabrieken zomaar in het land zijn neergezet, soms met een woonwijkje er tegenaan geplakt.

Langs de snelweg staan overal kraampjes met fruit en bloemen. Het is bijna Sjabbat, joodse mannen kopen dan fruit en bloemen voor hun dierbaren. Hoe meer we naar het zuiden rijden, hoe meer het landschap woestijnachtig wordt. Het is hetzelfde gebied waar de profeten en later ook Jezus zich terugtrokken om God te ontmoeten. In de stilte en leegte van de woestijn is het God die je opnieuw wil vullen met zijn Geest. Hier wonen de bedoeïenen, meest moslims en daartussen ook wel joden. We zien schapen- en geitenhoeders met hun dieren en ook loslopende dromedarissen. Er ligt er zelfs een dromedaris dood in de woestijn.

Aan het eind van de dag komen we aan in Arad, een oase in de steenwoestenij. Hier staat ons hotel. Het is één groot multi-culti gebeuren in de eetzaal, Arabische families zitten te eten naast Sjabbat vierende Joodse gezinnen. Daartussen Amerikanen, Hollanders en veel bedoeïenen die zich gevestigd hebben.

Vandaag is het zo druk in de woestijn, dat je God zomaar eens mis zou kunnen lopen…..

Sjabbat Shaloom, allemaal

donderdag 29 april 2010

Shine on, you crazy diamond.

Vandaag zou ik iets vrolijks gaan schrijven over het mooie weer: nog geen tien meter voor het raam van mijn kantoor zit een scholekster te broeden op drie eieren. Dat zou een mooie vergelijking met de verkiezingcampagne en de nieuwe coalitie kunnen worden. En als ik naar mijn werk ga, dan rijd ik zo'n 25 km. langs weilanden vol met lammetjes. Ik heb geprobeerd ze te tellen, maar het zijn er echt meer dan duizend. En veel zwanen, paarsgewijs hebben ze de landerijen ingenomen. Ik telde zomaar 20 stelletjes.

Ik was niet van plan vandaag iets over mijn vriend André te schrijven, vandaag was de crematie, want dat ik eerder deze week al gedaan. Maar de impact was te groot. Er waren 4 á 500 mensen. Het was zo anders als ik gewend ben, echt het markeren van het einde. Veel muziek en terugkijken op relaties. Creatief, positief gestructureerd en energiek, allemaal woorden die bij André pasten. En afgesloten met het magistrale nummer van Pink Floyd, André's personal song waar ik ook helemaal gek van was: Shine on, you crazy diamond. Ik werd opeens 35 jaar terug in de tijd geworpen. Wat een herinnering.

Remember when you were young, you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught on the crossfire of childhood and stardom,
blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter,
come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!
You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Threatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision,
rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions,
come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!


Vannacht vertrek ik naar Israël, volgende blog meer.

woensdag 28 april 2010

Radioberichten

Op weg naar huis met radio 1 aan, hoor ik opeens het vrolijke bericht dat de top 12 van de ChristenUnie kieslijst vandaag op debattraining is geweest. Daarbij hebben ze ook stylingadviezen gehad. Het schijnt dat Ed een wintertype is en dat roze hem fantastisch staat. Ik denk dat we maar eens een avondje samen moeten gaan stappen. Benieuwd welke adviezen Ernst gehad heeft. IK WIL OOK EEN STYLINGADVIES!

Een aardig bericht kwam vanmorgen van Paul Depla, burgemeester van Heerlen en voorzitter van parkstad Limburg: ook in Limburg wordt krimp verwacht. Aanleiding was natuurlijk de nieuwe Atlas 2010 voor gemeenten die vorige week in Heerlen is gepresenteerd. Depla wil nu dat zijn regio een proeftuin voor krimpscenario's wordt want ook zijn huizenmarkt stagneert. Ik wil hem van harte uitnodigen om eens naar het Noorden af te reizen en ervaringen uit te wisselen, want met krimp en leegstand hebben wij al langere tijd ervaring. In Sneek en Leeuwarden zijn de woningbouwprogramma's uitgesteld en we weten allemaal wat van uitstel kan komen.... In de dorpen op het platteland zie je soms dat woningen jaren te koop staan en worden dichtgetimmerd als er geen nieuwe bewoners komen. De proeftuin van Depla bestaat al, in het Noorden. Alleen hij weet het nog niet.

Wat ons ontbreekt zijn middelen om de krimp uit te voeren. Nu overkomt het ons gewoon, maar eigenlijk zouden we de regie op het proces willen houden. Daarvoor is geld nodig en dat is er gewoon niet. En eigenlijk is dat gek: we investeren in de Randstad om daar bevolkingsintrek mogelijk te maken en als gevolg daarvan moeten we ook investeren in de wat rustiger gebieden om daar het vertrek van diezelfde mensen mogelijk te maken en de zaak leefbaar te houden. Op één of ander manier voelt dat niet goed, want het leidt niet tot een duurzame samenleving. Ik ben blij dat ons kantoor in Amersfoort staat en niet in Den Haag.

Begin van een hectische week

Hoeveel kan een mens eigenlijk aan? Deze vraag kwam maandag levensgroot op mijn bordje te liggen toen ik hoorde dat André Hommel, locatiemanager van de Grontmij in Drachten, heel plotseling was overleden aan een hartaanval. 54 jaar en zo gezond als een vis en dan opeens is het in een paar minuten voorbij. Ik had voor woensdag zelfs nog een afspraak met hem in mijn agenda staan.

Mijn relatie met André ging veel verder dan alleen zakelijk en we hebben samen heel wat afgefilosofeerd en afgelachen. En dan opeens wordt zo'n relatie afgebroken en ga je daar over nadenken. Als christen heb ik natuurlijk een visie op de dood en vooral op het leven daarna. André stond daar anders in. We konden het daar wel goed over hebben en ook de verschillen benoemen.

Deze gebeurtenis bepaalt me wel weer bij de betrekkelijkheid van de politiek ten opzichte van de plannen van God met deze wereld. En aan de andere kant is die politiek iets wat ik veel beter kan behappen, ik kan namelijk het verschil maken in mijn directe omgeving. Dat beschouw ik als mijn opdracht.

Jammer dat André daar niet meer bij kan zijn.

Start verkiezingscampagne

Op zaterdag 24 april was het eindelijk zover, het congres van de ChristenUnie heeft de lijst voor de Tweede Kamer vastgesteld. Ik bekleed daarop een bescheiden 49e plaats, iets waar ik best wel trots op ben. Ook ben ik trots op de wijze waarop de lijst is tot stand gekomen, het congres heeft de volgorde van de nummers 5 t/m 9 helemaal omgegooid en een serieus gevalletje van partijdemocratie laten zien.

Veel minder blij was ik met het resultaat van die aktie, met name de gevolgen voor Ed Anker. Toch is er ook een positieve kant: Nu móeten we wel met minstens tien zetels de Kamer in. Voor mij een hele goede reden om een actieve campagne te gaan voeren en een weblog te gaan beginnen. Ik zal jullie hier de komende weken op de hoogte houden van wat mij is opgevallen.

Is het reëel om vanaf een 49e plaats met een eigen campagne te starten? Ik vind dat wel, en de ChristenUnie vindt dat ook. Alle kandidaten kunnen hun eigen campagne voeren en zo kiezers aan zich binden. En wie weet, gaan jullie nog voor een verrassing zorgen. Er kunnen per slot van rekening nooit genoeg Friezen in de Kamer zitten.