donderdag 3 juni 2010

Hufterigheid

Nu JPB zo'n beetje is afgehaakt of afgeserveerd moet ik een ander onderwerp zoeken.
Gistermiddag even na 5 uur gebeurde iets wat mij wel even raakte. Vlak bij mijn kantoor was een verkeersongeluk gebeurd waardoor ik met mijn auto vast kwam te staan. Er was een fietser aangereden en het zag er niet goed uit. De fiets lag in stukken en brokken verspreid op straat en het slachtoffer lag op een voor mij nogal onlogische plaats een behoorlijk eind van de kruising. Er waren meerdere ambulances en er werd duidelijk gevochten om een leven.

Als verkeerskundige vroeg ik mijzelf natuurlijk af wat hier gebeurd kon zijn. De Snekertrekweg is een doorgaande invalsweg met een vrijliggend fietspad, dus wat deed die fietser daar nu op 30 meter van de kruising?

Vandaag kreeg ik het antwoord: Het slachtoffer was een vrouw van 50 en zij was op de kruising aangereden door een automobilist van 33 jaar die met zijn Jaguar in de drukke avondspits een straatrace hield tegen een 22 jarige plaatsgenoot met een Golf TDI. Één van de twee reed op de verkeerde weghelft, dus de fietster was kansloos. Beide bestuurders reden eerst door, een kreeg spijt en kwam terug, de ander is later opgepakt en bleek een bekende van de politie. De vrouw vecht nu in het ziekenhuis voor haar leven.

Ik ben zelf ook TDI rijder, dus ik weet wat zo'n machine kan. Van Jaguars droom ik alleen maar. Maar in verkeerde handen veranderen auto's in moordmachines. De roep vanuit de samenleving om in dit geval streng te straffen begrijp ik en ondersteun ik. Hoe laten we als maatschappij aan dit soort "hufters" weten dat hun gedrag niet kan worden getolereerd? Allereerst door ze een passende straf op te leggen, aan het eind gevolgd door een goede rehabilitiatie. Want na hun straf moeten mensen geholpen worden om te kunnen veranderen. Tot ons aller welzijn.