donderdag 29 april 2010

Shine on, you crazy diamond.

Vandaag zou ik iets vrolijks gaan schrijven over het mooie weer: nog geen tien meter voor het raam van mijn kantoor zit een scholekster te broeden op drie eieren. Dat zou een mooie vergelijking met de verkiezingcampagne en de nieuwe coalitie kunnen worden. En als ik naar mijn werk ga, dan rijd ik zo'n 25 km. langs weilanden vol met lammetjes. Ik heb geprobeerd ze te tellen, maar het zijn er echt meer dan duizend. En veel zwanen, paarsgewijs hebben ze de landerijen ingenomen. Ik telde zomaar 20 stelletjes.

Ik was niet van plan vandaag iets over mijn vriend André te schrijven, vandaag was de crematie, want dat ik eerder deze week al gedaan. Maar de impact was te groot. Er waren 4 á 500 mensen. Het was zo anders als ik gewend ben, echt het markeren van het einde. Veel muziek en terugkijken op relaties. Creatief, positief gestructureerd en energiek, allemaal woorden die bij André pasten. En afgesloten met het magistrale nummer van Pink Floyd, André's personal song waar ik ook helemaal gek van was: Shine on, you crazy diamond. Ik werd opeens 35 jaar terug in de tijd geworpen. Wat een herinnering.

Remember when you were young, you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught on the crossfire of childhood and stardom,
blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter,
come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!
You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Threatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision,
rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions,
come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!


Vannacht vertrek ik naar Israël, volgende blog meer.