donderdag 29 april 2010

Shine on, you crazy diamond.

Vandaag zou ik iets vrolijks gaan schrijven over het mooie weer: nog geen tien meter voor het raam van mijn kantoor zit een scholekster te broeden op drie eieren. Dat zou een mooie vergelijking met de verkiezingcampagne en de nieuwe coalitie kunnen worden. En als ik naar mijn werk ga, dan rijd ik zo'n 25 km. langs weilanden vol met lammetjes. Ik heb geprobeerd ze te tellen, maar het zijn er echt meer dan duizend. En veel zwanen, paarsgewijs hebben ze de landerijen ingenomen. Ik telde zomaar 20 stelletjes.

Ik was niet van plan vandaag iets over mijn vriend André te schrijven, vandaag was de crematie, want dat ik eerder deze week al gedaan. Maar de impact was te groot. Er waren 4 á 500 mensen. Het was zo anders als ik gewend ben, echt het markeren van het einde. Veel muziek en terugkijken op relaties. Creatief, positief gestructureerd en energiek, allemaal woorden die bij André pasten. En afgesloten met het magistrale nummer van Pink Floyd, André's personal song waar ik ook helemaal gek van was: Shine on, you crazy diamond. Ik werd opeens 35 jaar terug in de tijd geworpen. Wat een herinnering.

Remember when you were young, you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught on the crossfire of childhood and stardom,
blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter,
come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!
You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Threatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision,
rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions,
come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!


Vannacht vertrek ik naar Israël, volgende blog meer.

woensdag 28 april 2010

Radioberichten

Op weg naar huis met radio 1 aan, hoor ik opeens het vrolijke bericht dat de top 12 van de ChristenUnie kieslijst vandaag op debattraining is geweest. Daarbij hebben ze ook stylingadviezen gehad. Het schijnt dat Ed een wintertype is en dat roze hem fantastisch staat. Ik denk dat we maar eens een avondje samen moeten gaan stappen. Benieuwd welke adviezen Ernst gehad heeft. IK WIL OOK EEN STYLINGADVIES!

Een aardig bericht kwam vanmorgen van Paul Depla, burgemeester van Heerlen en voorzitter van parkstad Limburg: ook in Limburg wordt krimp verwacht. Aanleiding was natuurlijk de nieuwe Atlas 2010 voor gemeenten die vorige week in Heerlen is gepresenteerd. Depla wil nu dat zijn regio een proeftuin voor krimpscenario's wordt want ook zijn huizenmarkt stagneert. Ik wil hem van harte uitnodigen om eens naar het Noorden af te reizen en ervaringen uit te wisselen, want met krimp en leegstand hebben wij al langere tijd ervaring. In Sneek en Leeuwarden zijn de woningbouwprogramma's uitgesteld en we weten allemaal wat van uitstel kan komen.... In de dorpen op het platteland zie je soms dat woningen jaren te koop staan en worden dichtgetimmerd als er geen nieuwe bewoners komen. De proeftuin van Depla bestaat al, in het Noorden. Alleen hij weet het nog niet.

Wat ons ontbreekt zijn middelen om de krimp uit te voeren. Nu overkomt het ons gewoon, maar eigenlijk zouden we de regie op het proces willen houden. Daarvoor is geld nodig en dat is er gewoon niet. En eigenlijk is dat gek: we investeren in de Randstad om daar bevolkingsintrek mogelijk te maken en als gevolg daarvan moeten we ook investeren in de wat rustiger gebieden om daar het vertrek van diezelfde mensen mogelijk te maken en de zaak leefbaar te houden. Op één of ander manier voelt dat niet goed, want het leidt niet tot een duurzame samenleving. Ik ben blij dat ons kantoor in Amersfoort staat en niet in Den Haag.

Begin van een hectische week

Hoeveel kan een mens eigenlijk aan? Deze vraag kwam maandag levensgroot op mijn bordje te liggen toen ik hoorde dat André Hommel, locatiemanager van de Grontmij in Drachten, heel plotseling was overleden aan een hartaanval. 54 jaar en zo gezond als een vis en dan opeens is het in een paar minuten voorbij. Ik had voor woensdag zelfs nog een afspraak met hem in mijn agenda staan.

Mijn relatie met André ging veel verder dan alleen zakelijk en we hebben samen heel wat afgefilosofeerd en afgelachen. En dan opeens wordt zo'n relatie afgebroken en ga je daar over nadenken. Als christen heb ik natuurlijk een visie op de dood en vooral op het leven daarna. André stond daar anders in. We konden het daar wel goed over hebben en ook de verschillen benoemen.

Deze gebeurtenis bepaalt me wel weer bij de betrekkelijkheid van de politiek ten opzichte van de plannen van God met deze wereld. En aan de andere kant is die politiek iets wat ik veel beter kan behappen, ik kan namelijk het verschil maken in mijn directe omgeving. Dat beschouw ik als mijn opdracht.

Jammer dat André daar niet meer bij kan zijn.

Start verkiezingscampagne

Op zaterdag 24 april was het eindelijk zover, het congres van de ChristenUnie heeft de lijst voor de Tweede Kamer vastgesteld. Ik bekleed daarop een bescheiden 49e plaats, iets waar ik best wel trots op ben. Ook ben ik trots op de wijze waarop de lijst is tot stand gekomen, het congres heeft de volgorde van de nummers 5 t/m 9 helemaal omgegooid en een serieus gevalletje van partijdemocratie laten zien.

Veel minder blij was ik met het resultaat van die aktie, met name de gevolgen voor Ed Anker. Toch is er ook een positieve kant: Nu móeten we wel met minstens tien zetels de Kamer in. Voor mij een hele goede reden om een actieve campagne te gaan voeren en een weblog te gaan beginnen. Ik zal jullie hier de komende weken op de hoogte houden van wat mij is opgevallen.

Is het reëel om vanaf een 49e plaats met een eigen campagne te starten? Ik vind dat wel, en de ChristenUnie vindt dat ook. Alle kandidaten kunnen hun eigen campagne voeren en zo kiezers aan zich binden. En wie weet, gaan jullie nog voor een verrassing zorgen. Er kunnen per slot van rekening nooit genoeg Friezen in de Kamer zitten.