Thuis in Israël.

Gisteren hebben we samen met onze dochter Sharon het Israëlcentrum in Nijkerk bezocht. Directe aanleiding was de tentoonstelling "Thuis in Israël" die daar deze zomer wordt gehouden. Ik wist niet helemaal wat ik me erbij moest voorstellen, dus ik werd blij verrast door wat ik heb gezien. Een mooi aangeklede zaal met panelen, veel informatie, videoboodschappen van mensen die in Israël wonen en wat leuke dingetjes om zelf te doen, zoals je naam in het Hebreeuws opschrijven. Het was allemaal heel herkenbaar, zeker als je net in Israël bent geweest zoals wij.

Regelmatig zijn er op de expositie Nederlands sprekende Israëli's aanwezig die hun verhaal komen vertellen. Gisteren was het de beurt aan de schrijfster Wiesje de Lange, die in Jeruzalem woont en heel duidelijk haar eigen verhaal neerzette. Opvallend was dat een aantal bezoekers zich niet voor kon stellen dat je als jood dus geen christen bent en ook beslist geen enkele wens hebt om dat te worden. Hetgeen Wiesje heel knap pareerde door staande te houden dat joden en christenen dezelfde G'd hebben en beiden de Messias (Maschiach) verwachten, maar over dat laatste ook een fundamenteel meningsverschil hebben. Zij achtte zich eenvoudig niet bevoegd om ook maar iets van het christendom te vinden en ging elke discussie hierover uit de weg.

De toegangsprijs viel erg mee, het was namelijk gratis en we kregen we er zelfs nog koffie, soep en een mooie DVD bij. Daarop stonden de verhalen van de zeven Israëlische gezinnen. Achtereenvolgend kwamen een kinderarts, een rabbijn, een Ethiopische falasha, een kunstenaarsechtpaar, een legerofficier, een woestijngids en een muzikante aan het woord. Alleen voor de DVD zou je al een omweg naar Nijkerk maken. Meer informatie is te vinden bij Als je een uurtje de tijd hebt is een bezoekje zeker de moeite waard.