Rol van het CDA in de formatie

Er wordt deze dagen natuurlijk een hoop over de formatie gevonden en geschreven. Is het nu een minderheidskabinet of een bijzonder meerderheidskabinet? Had Lubbers nu wel of niet het mandaat om dit te laten gebeuren? Enz.

Het lijkt me allemaal minder belangrijk. Om het eens in goed Nederlands te zeggen: What's in a name? De kiezers hebben een ruk naar rechts gemaakt en ze gaan waarschijnlijk krijgen wat ze dachten te willen. Dat is wel jammer voor al diegenen die anders gestemd hadden, maar zo werkt ons systeem nu eenmaal.

Het lijkt er op dat Wilders een paar belangrijke punten gaat dicteren en in ruil daarvoor het CDA en VVD hun gang zal laten gaan. Dat wordt dan vastgelegd in twee overeenkomsten: een regeerakkoord en een gedoogakkoord. Bij die gedachte krijg ik onmiddellijk een visioen. Ik zie in een soort spotprent Verhagen en Wilders naast elkaar staan. Maxime in een lief wit engelenpakje met een aureooltje daarboven en Geert in het zwart met een drietand en rode horentjes. Tussen hun ligt een contract, Maxime staat op het punt te tekenen en verdedigt dat met de woorden: "We agree to disagree".

Welke principes moet een partij, met christelijke wortels als het CDA, laten varen om zo'n overeenkomst aan te gaan? Komt het neer op een hoop boerenslimheid om alle paragrafen zo te formuleren dat ze nietszeggend worden en iedereen daar nog mee uit de voeten kan? Zouden principes nog leidend zijn bij het sluiten van deze overeenkomst, of zouden deze, als het even kan, opzij worden gezet omdat macht belangrijker wordt geacht. Er waren tijden dat ik daar bij het CDA niet van wakker hoefde te liggen, maar die periode ligt al even achter ons. We zullen het zien.