woensdag 5 mei 2010

Yad Vashem - dinsdag 4 mei

Een mooie dag om naar Yad Vashem te gaan, het museum van de Shoah,die wij kennen als de Holocaust. Maar eerst nog even langs de Knesseth, het parlementsgebouw, om de grote Menorah te bekijken. En daar komen we Peter Blokhuis en Meindert Leerling weer tegen. Dat is ook zoiets in dit land: overal ontmoeten we hier bekenden.

Yad Vashem herbergt een verzameling van verhalen van overlevenden en niet-overlevenden van de Shoah. Maar liefst 6 miljoen Joden kwamen om, waarvan 102.000 uit ons land. Hoe zouden ons land en Europa zich hebben ontwikkeld als al die mensen in leven waren gebleven en hun cultuur en godsdienst deel waren blijven uitmaken van onze ontwikkeling?

Ik ken deze geschiedenissen goed en er zit voor mij inderdaad nauwelijks nieuwe informatie bij. Toch laat het me beslist niet onberoerd. Dat blijkt als ik de teksten ga vertalen voor mijn tienerdochter Sharon. De meeste verhalen zijn zo aangrijpend dat mijn keel wordt dichtgeknepen als ik ze ga voorlezen. Je kunt nu goed begrijpen dat de Joden van plan zijn dit nooit meer toe te laten.

In Bethlehem spreken we met Arabische christenen. Hun verhaal is de andere kant van de medaille. Goed ontwikkelde beschaafde mensen die vast zitten op een postzegel van 5 x 5 kilometer achter betonnen muren en prikkeldraad. Ze kunnen geen kant op, hun economie ligt op zijn gat en hun regering, de Palestijnse Autoriteit, geeft niets om ze.

En ook hier een betonnen oplossing omdat de leiders van beide kampen niet in staat zijn boven zichzelf uit te stijgen.

Shalom