Op zaterdag 24 april was het eindelijk zover, het congres van de ChristenUnie heeft de lijst voor de Tweede Kamer vastgesteld. Ik bekleed daarop een bescheiden 49e plaats, iets waar ik best wel trots op ben. Ook ben ik trots op de wijze waarop de lijst is tot stand gekomen, het congres heeft de volgorde van de nummers 5 t/m 9 helemaal omgegooid en een serieus gevalletje van partijdemocratie laten zien.
Veel minder blij was ik met het resultaat van die aktie, met name de gevolgen voor Ed Anker. Toch is er ook een positieve kant: Nu móeten we wel met minstens tien zetels de Kamer in. Voor mij een hele goede reden om een actieve campagne te gaan voeren en een weblog te gaan beginnen. Ik zal jullie hier de komende weken op de hoogte houden van wat mij is opgevallen.
Is het reëel om vanaf een 49e plaats met een eigen campagne te starten? Ik vind dat wel, en de ChristenUnie vindt dat ook. Alle kandidaten kunnen hun eigen campagne voeren en zo kiezers aan zich binden. En wie weet, gaan jullie nog voor een verrassing zorgen. Er kunnen per slot van rekening nooit genoeg Friezen in de Kamer zitten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten